Znaleziony temat: der imperativ
Imperatyw w języku niemieckim – poradnik dla uczniów szkół podstawowych i średnich
Imperatyw to jedna z form trybu rozkazującego w języku niemieckim. Jest to forma, która wyraża prośbę, nakaz lub zakaz. W tym artykule przedstawimy, jak tworzyć imperatyw oraz jak go odmieniać.
Tworzenie imperatywu
Aby utworzyć imperatyw, należy użyć bezosobowej formy czasownika, czyli bez końcówki -en. Przykłady:
– Mach die Tür auf! (Otwórz drzwi!)
– Geh geradeaus! (Idź prosto!)
– Hör auf zu reden! (Przestań mówić!)
W przypadku czasowników nieregularnych, tworzenie imperatywu jest nieco trudniejsze. Poniżej przedstawiamy kilka przykładów:
– Sei ruhig! (Bądź cicho!)
– Mach das Licht an! (Włącz światło!)
– Iss das Gemüse auf! (Zjedz warzywa!)
Odmiana imperatywu
Imperatyw ma tylko dwie formy: jedną dla osoby drugiej (ty) i drugą dla osoby trzeciej (on/ona/ono/Państwo). Przykłady:
– Geh! (Idź!)
– Sei ruhig! (Bądź cicho!)
– Sprechen Sie bitte lauter! (Proszę mówić głośniej!)
W przypadku czasowników nieregularnych, odmiana imperatywu jest nieco inna. Przykłady:
– Mach! (Zrób!)
– Iss! (Zjedz!)
– Sei! (Bądź!)
Uwaga! W przypadku czasownika sein (być), w imperatywie dla osoby trzeciej używa się formy seien.
Zastosowanie imperatywu
Imperatyw jest często używany w sytuacjach, gdy chcemy wyrazić prośbę, nakaz lub zakaz. Przykłady:
– Bitte, öffne das Fenster! (Proszę, otwórz okno!)
– Steh auf! (Wstań!)
– Rauchen verboten! (Palenie zabronione!)
Podsumowanie
Imperatyw to forma trybu rozkazującego w języku niemieckim. Aby go utworzyć, należy użyć bezosobowej formy czasownika. Odmiana imperatywu jest prosta i ma tylko dwie formy. Imperatyw jest często używany w sytuacjach, gdy chcemy wyrazić prośbę, nakaz lub zakaz. Znajomość tej formy czasownika jest ważna dla każdego ucznia, który uczy się języka niemieckiego.
Napisz komentarz do wpisu, powiedz nam czy Ci pomógł: der imperativ
